بیش فعالی در هر سنی ممکن است، رخ دهد. حتی یک کودک نوپا اغلب بیش فعال و نامتعادل است. کودکان بیش فعال معمولا بی قرار هستند، و به سختی می توانند تمرکز کنند. به دلیل رفتار بیش فعالی که دارند، در مهدکودک و مدرسه توجه منفی را به خود جلب می کنند. بیش فعالی هم یک علامت و هم یک اختلال است. افزایش تمایل معمول به حرکت و تحریک پذیری ذهنی آشکار را می توان به صورت ژنتیکی تعیین کرد. با این حال، دلایل مختلف دیگری نیز می توانند باعث ایجاد رفتار بیش فعالی شوند. کودکان بیش فعال از اختلال خود و عدم درک اطرافیانشان رنج می برند. هر کودک بیش از حد فعال مبتلا به ADHD نیست. سندرم کمبود بیش فعالی تنها توسط متخصص پس از معاینه کامل قابل تشخیص است. (جهت اطلاع از نحوه ی دریافت خدمات ویزیت متخصص اطفال در منزل مقاله ی مرتبط با آن را مطالعه کنید.)
آیا فرزندان بیش فعالی دارید، یا فکر می کنید کودکان کوچک شما تحت تاثیر اختلال بیش فعالی قرار دارند؟ در اینجا می توانید دریابید که چگونه بیش فعالی را تشخیص دهید، و چه کاری می توانید برای حمایت از کودکان بیش فعال در رشد آن ها انجام دهید.
بیش فعالی کودکان
بسیاری از ما از دوران کودکی خود با اصطلاح Zappelphilipp آشنا هستیم. کودکانی که نمی توانند آرام بنشینند امروزه به عنوان کودکان بیش فعال شناخته می شوند. بیش فعالی به این معناست، که بی قراری جسمی واضح است، و فراتر از میل عادی کودکانه برای حرکت است. کودکان بیش فعال در یک جا نشستن مشکل دارند، و نمی توانند رفتار بیش فعال خود را کنترل کنند. از آن جایی که آن ها دائما در حال حرکت هستند، و می خواهند همه چیز را لمس کنند، نسبت به کودکانی که بیش فعال نیستند، در معرض خطر بیشتری برای آسیب هستند. بیش فعالی به عنوان یک اختلال رفتاری توصیف می شود، که همه زمینه های زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد. کودکان مبتلا به این گرایش اغلب در رشد خود غرق شده و محدود می شوند. بزرگ شدن برای آن ها چالش بزرگی است، آیا بیش فعالی در کودک نوپا ارزش درمان دارد؟ قبل از تصمیم گیری، باید مطمئن شد، که واقعاً یک اختلال بیش فعالی است.
علائم معمول اختلال بیش فعالی شامل مشکلات تمرکز، بی قراری درونی و میل بیش از حد برای حرکت است. کودکان بیش فعال برای رشد سالم نیاز به حمایت زیادی دارند. بین دو شکل بیش فعالی تمایز قائل شد. اگر این رفتار عمدتاً با بی توجهی و نه بیش فعالی مشخص می شود، ما از ADD (اختلال کمبود توجه) صحبت می کنیم. اصطلاح پزشکی ADHD مخفف اختلال کمبود توجه و بیش فعالی است، زیرا H در ADHD نشان دهنده بیش فعالی است. اصطلاحات دیگر اغلب در تشخیص توسط روان پزشک کودک و نوجوان یا متخصص اطفال استفاده می شود.
علت بیش فعالی کودکان
اساساً رفتار بیش فعالی می تواند در هر مرحله از زندگی رخ دهد. با این حال، بیش فعالی اغلب در اوایل دوران کودکی رخ می دهد. علل اصلی بیش فعالی در کودکان به شرح زیر می باشد.
- استعداد ژنتیکی
- عوامل خطر روانی اجتماعی مانند شرایط نامطلوب خانوادگی
- خانواده ناقص
- بیماری روانی یک یا هر دو والدین
- تربیت ناسازگار، فقدان ساختار
- انتقاد یا تنبیه بیش از حد
چگونه تشخیص دهیم، کودمان بیش فعال می باشد؟
چه زمانی کودک بیش فعال است؟ آن ها به خاطر رفتارهای بی حوصله، بی حوصله و بیش از حد گیج کننده خود شناخته می شوند. با این حال، این مشکلات رفتاری می تواند نشان دهنده سایر مشکلات روانی، اجتماعی یا سلامتی نیز باشد. اگر مشکوک به وجود اختلال بیش فعالی باشد، معاینات و آزمایشات مختلفی انجام می شود. آن ها معمولاً توسط روانشناس کودک و نوجوان مراقبت می شوند. با این حال، معاینه و روش آزمایش می تواند توسط متخصص اطفال نیز انجام شود.
علائم زیر نشان دهنده ی این است، که کودک شما بیش فعال می باشد.
- کمبود توجه
- تکانشگری مشخص
- ناآرامی درونی
- رفتار مخرب
- عدم تمرکز
- فاز مخالفت تلفظ شده
- هماهنگی حرکتی ضعیف
- آن ها توانایی کمی دارند، یا اصلاً نمی توانند توجه خود را روی یک چیز متمرکز کنند. در نتیجه، آن ها اغلب بی حوصله و گیج کننده به نظر می رسند، دائماً می دوند و دیگران را مزاحم می کنند. رفتار مخرب یک ویژگی بارز اختلال بیش فعالی است.
- مشکل در تمرکز و خلق و خوی تکانشی از دیگر علائمی است، که ممکن است، نشان دهنده بیش فعالی کودک شما باشد. هنگامی که با همسالان سروکار دارید، تکانشگری آشکار یک مانع است. بنابراین برای دوستیابی مشکل دارید.
علائم دیگر
-
عدم هماهنگی حرکات
کودکان مبتلا به ADHD اغلب قبل از شروع مدرسه یک مرحله مشخص از سرپیچی را پشت سر خود دارند. آن ها آشفته و بی تمرکز، تکانشی و در عین حال رویایی هستند. عدم هماهنگی حرکت باعث می شود، کودکان بیش فعال دست و پا چلفتی به نظر برسند، یا احساس کنند دست و پا چلفتی هستند. اگر اختلال بیش فعالی تشخیص داده نشود، یا به درستی درمان نشود، مشکلات اجتماعی، یادگیری و مشکلات حرفه ای قابل انتظار است. رفتار بیش فعال بر کودکان مبتلا و همچنین والدین آن ها تأثیر می گذارد. اگر کودک شما بیش فعال است، یا به اختلال بیش فعالی مشکوک هستید، مهم است، که فوراً واکنش نشان دهید.
-
تمرکز ضعیف
تمرکز ضعیف یکی از بدترین علائمی است، که کودکان بیش فعال را تحت تاثیر قرار می دهد. با تمرینات هدفمند، می توانید به آموزش دامنه توجه کودک خود کمک کنید. از انجام تمرینات تمرکز برای مدت طولانی خودداری کنید، تا لذت از بین نرود. تفریحاتی مانند نقاشی و کاردستی برای این کودکان ایده آل است. ساختن نقاشی ها و کاردستی های کوچک و ساده، مهارت های حرکتی ظریف را تقویت می کند، و در عین حال به کاهش استرس کمک می کند. درک بصری هنگام نقاشی تشویق می شود. علاوه بر این، محصولات دست ساز ایجاد می شود، که کودکان می توانند به آن ها افتخار کنند. این بر انگیزه آن ها تأثیر مثبت دارد.
بازی های نقش آفرینی، تمرینات تمدد اعصاب، ورزش و ورزش برای ترویج کودکان بیش فعال مناسب است. تمرکز همیشه باید بر روی نیازهای فردی هر کودک باشد. ورزش منظم بسیار مهم است، زیرا این کودکان باید میل خود را برای حرکت انجام دهند. تمرینات آرامش بخش به مقابله با بی قراری درونی کمک می کند.
درمان بیش فعالی در کودکان
چگونه کودکان بیش فعال را آرام کنیم؟ به این سوال در ادامه پاسخ خواهیم داد.
حمایت از کودکان بیش فعال کار ساده ای نیست. اصرار مداوم به حرکت، بی توجهی، سرکشی و پرخاشگری یک چالش است، و بر صبر والدین تأثیر می گذارد. کودکان بیش فعال به چه چیزهایی نیاز دارند؟
کودکی که اغلب بی قرار، بی تمرکز و گاهی تکانشی است، برای آرام شدن نیاز به حمایت زیادی دارد. هفت نکته زیر باید به شما کمک کند، تا از کودک بیش فعال خود در رشد او حمایت کنید، و از او در زندگی روزمره حمایت کنید.
- یک استراتژی حل مسئله ایجاد کنید.
- دستورالعمل های واضح و متمایز ارائه دهید.
- عوامل حواس پرتی را به حداقل برسانید.
- با بازخورد مثبت فرزندتان را تشویق کنید.
- با فرزندتان فهرستی از کارهایی که باید انجام دهید، ایجاد کنید.
- نیازهای ویژه کودک بیش فعال خود را در نظر بگیرید.
- به کودک خود کمک کنید، تا بر کمبود تمرکز غلبه کند.
- کودکان ADHD در زندگی روزمره با مشکلات زیادی روبرو هستند. استراتژی مبارزه با مشکل به شناخت موقعیت های دشوار و اجتناب از بحث های غیر ضروری کمک می کند. با تمجید از او برای انجام کارهای کوچک، عزت نفس او را تقویت کنید.
- کودکان بیش فعال به دلیل کم توجهی به سختی دستورالعمل های پیچیده را درک می کنند. دستورات شما باید کوتاه، مختصر و قابل درک باشد. کودکان بیش فعال به یک محیط خانوادگی پایدار نیاز دارند، که بتوانند به آن تکیه کنند.
دیگر راهکارها
-
در انجام تکالیف به آن ها کمک کنید.
با تقسیم کردن تکالیف به تکه های کوچکتر، به فرزندتان کمک کنید، تا تکالیفش را انجام دهد. با فرزندتان فهرستی از کارهایی که باید انجام دهید، ایجاد کنید. این لیست به عنوان یک راهنما عمل می کند. کودک می تواند به محض تکمیل هر تکلیف، آن را بررسی کند. کودکان مبتلا به ADHD اغلب بی توجه هستند، و به راحتی حواسشان پرت می شود. به حداقل رساندن حواس پرتی برای بهبود عملکرد تحصیلی مهم است. مطمئن شوید، که فرزندتان مکانی آرام برای خواندن و انجام تکالیف دارد. موسیقی بلند رادیو، روشن شدن دستگاه تلویزیون و زنگ تلفن همراه از منابع تداخلی هستند، که باید از آن ها پرهیز کرد. فضای کاری مناسب برای کودکان برای کودکان بیش فعال بسیار مهم است
تربیت کودک مبتلا به بیش فعالی طاقت فرسا و چالش برانگیز است. زمانی که احساس می کنید، همه چیز برای شما خیلی زیاد شده است، یک استراحت کوتاه به خودتان بدهید. فرزند شما از آرامش و حاکمیت شما سود می برد. اگر آرام باشید، آرام شدن فرزندتان نیز راحت تر خواهد بود. با بازخورد مثبت به فرزند خود کمک می کنید تا بر چالش های روزانه تسلط یابد.
-
فرزندتان را توانمند کنید.
این کودکان به تقویت زیادی نیاز دارند، زیرا اغلب در مهدکودک یا مدرسه به دلیل رفتار نامناسب و تکانشی خود مورد آزار و اذیت قرار می گیرند. وقتی فرزندتان کاری را به خوبی انجام می دهد، او را تحسین کنید. کودکان بیش فعال نیازهای ویژه ای دارند. با این وجود، در صورت امکان، نباید بین یک کودک بیش فعال و یک خواهر یا برادر غیر بیش فعال تمایزی قائل شد. نفع یا عدم رضایت منجر به حسادت و مشاجره بین خواهر و برادر می شود. به ویژه کودکان مبتلا به ADHD باید بتوانند در محیط خانوادگی خود احساس امنیت و امنیت کنند. هماهنگی حرکات اغلب برای کودکان مبتلا مشکلاتی ایجاد می کند. با این وجود، برای رشد کودک مهم است، که حرکت را به شیوه ای هدفمند ترویج کند. اسباب بازی های کودکان بیش فعال باید ساختار ساده ای داشته باشند، و باعث موفقیت سریع شوند. بازی های کلاسیک مانند حافظه، کوه کور یا چمدان خود را ببندید برای کودکان پیش دبستانی مناسب است. از سوی دیگر، بازی هایی که نیاز به تمرکز بالایی دارند، نامناسب هستند.
-
یوگا
ثابت شده است که تمرینات یوگا ساده و آسان برای یادگیری، یک درمان اضافی برای بیش فعالی هستند. گفته می شود، که یوگا روش آرام سازی خاور دور در سطح عصب روانشناختی و فیزیولوژی عصبی کار می کند. تمرین یوگا تاثیر مثبتی بر توانایی تمرکز، تنش عضلانی و توانایی آرام شدن و آرامش دارد. ایفای نقش در گروه در خدمت افزایش تحمل ناامیدی است. با بلند و آهسته صحبت کردن، کودکان بیش فعال یاد می گیرند، که در هنگام مشکل صحبت کنند، و کمک بخواهند. تمرین های زبانی به کودکان بیش فعال فرصتی برای بهبود مهارت های ارتباطی خود می دهد. آن ها همچنین می توانند از مهارت های زبانی که به تازگی کسب کرده اند، برای اظهار نظر در مورد تکمیل وظایف خود استفاده کنند.
اگر به خاطر بیش فعال بودن کودک خود توانایی لازم را برای نگهداری و مراقبت کردن از آن ها ندارید، می توانید از خدمات پرستار کودک در منزل و یا پرستار ساعتی در منزل استفاده کنید.